Op 29 juni vieren we de nagedachtenis aan de marteldood van Simon Petrus en diens evenknie Paulus van Tarsus. Petrus vond de dood door (omgekeerd) gekruisigd te worden in Rome rond het jaar 64. Paulus werd onthoofd rond het jaar 60, ook in Rome. De twee ontmoetten elkaar voor het eerst rond het jaar 35 in Jeruzalem En Petrus verkondigde het christendom bij de Joden, Paulus bij de andere volkeren. Ze kregen in Antiochië onenigheid over het volgen van de Joodse gebruiken. Dit geschil werd bijgelegd tijdens het zgn. Apostelconcilie in Jeruzalem in 49 n.Chr.

Petrus’ graf bevindt zich in Rome, volgens de traditie op de plek van de huidige Sint-Pieter. Ook Paulus is in de Eeuwige Stad begraven en die traditie zegt dat dit is in de kerk van Sint-Paulus buiten de muren. Beide plekken zijn het doel geworden van pelgrimstochten door de eeuwen heen, tot op de dag van vandaag.

Paulus heeft Jezus nooit gekend en was een felle Farizeeër en vervolger van de Christenen, o.a. bij de marteldood door steniging van Stefanus. Paulus (toen nog Saulus geheten) bekeerde zich tot het Christendom na een visioen op de weg van Jeruzalem naar Damascus. In het visioen verscheen Jezus Christus aan Paulus en vroeg hem: "Saulus, waarom vervolgt gij mij?” De bekering van Paulus wordt gevierd op 25 januari.